Het pittoreske zuid-frankrijk is de ideale locatie om de krachtige vernieuwde mazda MX-5 de sporen te geven.
Monaco
Als je bij Monaco over de Grande Corniche rijdt en de Mazda MX-5 zich door de bochten snijdt, hebben de luxe appartementen in je binnen spiegel wel wat van een stapeltje poker chips. Luxe jachten worden speel goed bootjes in een badkuip, dobberend in een glinsteren de zee. De auto danst door de versnellingen, begeleid door het gezang van de motor. Een betere ochtendrit kun je je niet wensen. In één woord betoverend. Dit is de speeltuin van de jetset, waar fraaie verlaten wegen de plaats innemen van roulettetafels en hotelsuites. En deze uitbundige levensstijl is pas compleet met de vrijheid van de open weg.
Onderweg op de Franse snelwegen
Ik ben naar Zuid Frankrijk gekomen om te ondervinden hoe de krachtigere MX5 gedurende een lang weekend uit de voeten komt. En ik vrees nu al dat ik tijd tekort zal komen. De Grande Corniche is misschien wel de spectaculairste weg van Frankrijk, al heeft hij vandaag de dag eigenlijk nog maar weinig nut. De iets naar het noorden gelegen A8 Autoroute la Provence is een moderne verkeersader voor de aan en afvoer van het moderne stadsverkeer.
De zuidelijker gelegen Moyenne Corniche vermijdt de tolwegen, terwijl de plaatselijke bewoners en toeristen juist de nog lager gelegen Basse Corniche gebruiken, langs zonovergoten kust plaatjes die het achtervoegsel ‘sur Mer’ bevatten. Napoleon liet de legendarische Grande Corniche tussen Nice en Menton aanleggen als aanvoerweg voor zijn verovering van Italië. Dit meesterwerk van L’École des Ponts et Chaussées, ’s werelds eerste ingenieursopleiding, volgt de route van de oude Romeinse Via Julia Augusta. En hoewel de weg maar dertig kilometer lang is, vergde de aanleg dertig jaar.
Extra vermogen in de Mazda MX-5
Vanuit La Turbie rijgen de haarspeldbochten zich in rap tempo aaneen en in de cockpit van de Mazda MX-5, die nu is voorzien van een in lengte verstelbaar stuurwiel voor nog meer gemak, eisen ze de volle aandacht. Deze nieuwste generatie van de populairste roadster ter wereld heeft meer koppel voor een nog vlottere acceleratie. Het toerental kan nu oplopen tot 7500 toeren per minuut en de SKYACTIV-G 2,0 liter motor levert een vermogen van 184 pk. Dat is 24 pk meer dan voorheen. We spreken het extra vermogen echter nauwelijks aan. Het haast zorgeloze gemak waarmee de MX5 de bochten pakt, is ronduit indrukwekkend. Hij is zo heerlijk in balans dat je van elke bocht geniet.
Route de Crêtes
Franse snelwegen zijn allesbehalve saai. Het grijze asfaltlint wordt omzoomd door groene weilanden en heuvels en al snel zien we dat de horizon gedomineerd wordt door de Franse Voor Alpen. We laten de showbizzenclaves van Antibes en St. Tropez links liggen en zoeken de D141 Route des Crêtes op, een legendarische weg die is uitgehouwen in de bergwand en een steile passage biedt over de hoogste kliffen van Frankrijk. Een klassieke rocksound weerklinkt door het Bose-audiosysteem terwijl ik het canvasdak stevig op zijn plaats klik, iets wat slechts een paar seconden vergt wanneer de auto zoals nu stilstaat. De Mazda MX-5 is soepel en stabiel op de drukke Autoroute en de extra pk’s staan garant voor een heerlijk snelle acceleratie als het even nodig is. De motor vergt geen overuren van de bestuurder, de verfijning is buitengewoon. Maar voer je de toeren even op, dan klinkt er uit het vooronder een genoeglijk gespin van de motor.
Morgen een nieuwe dag vol rijplezier
Weg van de glitter en overvloed van Nice en Monaco komt het schilderachtige licht van Zuid-Frankrijk goed tot zijn recht. Het danst speels op het water en geeftons het gevoel dat er morgen op onze laatste dag iets moois te wachten staat. Ik had veel over het ontembare karakter van de Camargue gehoord en kon een bezoek aan dit unieke hoekje aan de kust dan ook niet weerstaan.
De Provence
Hier stroomt de Rhône in een brede delta de Middellandse Zee in. De rijkdom van de plaatselijke fauna wordt alleen geëvenaard door de veel soortige streekgerechten die uit de boeren tradities zijn voortgekomen. De Camargue is zo plat als een dubbeltje. Dit is Van Gogh gebied en terwijl de MX5 het asfalt verslindt, prikkelen de felgele zonnebloemen onze verbeelding. Je kunt je voorstellen hoe de kunstenaar hier op het onderwerp voor Avenue bij Arles stuitte, een fleurige boerderij aan een laan met weelderige bomen. Arles ziet er tegenwoordig heel anders uit dan toen Van Gogh er in het gele huis verbleef. De nieuwe toren van de beroemde architect Frank Gehry is de kroon op een miljoenen euro’s kostende herontwikkeling van een oud spoorwegdepot tot een groot kunst complex. Het rustieke kunstmekka van de Provence is zeker geen underdog op zoek naar publiciteit, want dankzij de investering van miljardair en kunstminnaar Maja Hoffmann trekt de stad cultuurfans van over de hele wereld aan.
De Camargue
Niet dat je daar ook maar iets van merkt in de Camargue, het nationale park dat zich aan de rand bevindt. Hier lijkt de afgelopen honderd jaar niets veranderd te zijn. De stadsgrenzen van Arles strekken zich tot aan dit ruige gebied met moerassen, wetlands, boerderijen, zoutvlakten en rijstvelden. Hier zie je stieren met elkaar vechten in de wei en achter bijna elk hek grazen de witte paarden die hier ooit in het wild leefden. De MX5 stopt in het stof. Een jonge knul met Stetson stuift voorbij op een witte hengst, terwijl een in het zwart geklede vrouw ons tegemoetkomt.
Witte paarden en stieren
“We zijn een boerderij in bedrijf”, vertelt Estelle Laurent terwijl ze ons rondleidt. “Wij zijn de vierde generatie en hebben hier tal van prijsstieren gefokt.” Ze wijst ons op een stenen beeld van Goya. “Dat was de beroemdste stier die we ooit op de boerderij hebben gehad”, zegt ze. Goya was een vechtstier met een grote reputatie; er staat zelfs een standbeeld van hem in het nabijgelegen Beaucaire. “Goya was wild en had lak aan regels, maar wist het publiek te vermaken.”Tot mijn opluchting is bloedvergieten geen volksvermaak meer in de Camargue. In de strijd tussen mens en dier moet de stierenvechter vandaag de dag een kwast van de hoorns grijpen om het prijzengeld in de wacht te slepen. Maar de ware prijs is de eeuwige roem voor stier en fokker. De schitterende witte paarden van de Camargue worden vanaf jonge leeftijd afgericht om de stieren te hoeden. Ze hebben vaak een ruiter voor het leven en zijn één met mens en natuur. Bij het vallen van de avond wacht ons een speciaal schouwspel op de boerderij van Pierre en Marie Pages. De paarden worden naar de drassige weiden gedreven en hun gespierde silhouetten steken scherp af tegen de ondergaande zon. Zodra ze worden vrijgelaten gaan ze als één kudde in galop. Op de zachte bodem klinken hun hoeven als kloppende zuigers. Ze zijn één met hun omgeving en vormen een prachtige parallel met ons avontuur in de Mazda MX-5, dat alle verwachtingen heeft overtroffen.